Past Simple – budowa i jak używać

Co to jest Past Simple? Jakie jest jego zastosowanie i budowa? Kiedy użycie Past Simple ma sens, a kiedy lepiej zdecydować się na inny czas? Na te wszystkie pytania odpowiemy w tym wpisie.

Past Simple – kiedy i po co go używamy

Past Simple jest używany do mówienia o czynnościach dokonanych (zakończonych) w przeszłości, na przykład:

zjadłam obiad, wysłałem emaila, zadzwoniłam do biura.

Czynność o której mówimy z użyciem Past Simple jest już zakończona, więc nie użyjemy go do przetłumaczenia zdania Dzwoniłam do ciebie cały poranek. Takie zdanie, które skupia się na tym ile trwała jakaś czynność w przeszłości, przetłumaczymy z użyciem Past Continuous.

Zwróćmy tutaj uwagę, że w angielskim jest więcej czasów przeszłych niż w polskim i nie wszystkie akcje w przeszłości wyrazimy za pomocą Past Simple. Dlatego ważne jest żeby poznać typowe określenia czasu, które wymuszają użycie Past Simple:

yesterday	wczoraj
2 days ago	2 dni temu
3 weeks ago	3 tygodnie temu
last summer	zeszłego lata
in 2020	w 2020
in January	w styczniu

Jak widzisz, gdy mówisz kiedy coś się stało w przeszłości to używasz Past Simple. Typowe określenia zawierają ago, np. 4 days ago (4 dni temu), last, np. last winter, a także konkretne określenie czasu (data, dzień), np. on Monday i słowo wczoraj, czyli yesterday.

Past Simple użyjesz też mówiąc o czymś co stało się w przeszłości w jakimś konkretnym momencie, nawet jeśli nie pada określenie czasu. Na przykład:

When she was waiting for the bus, a friend called her (gdy czekała na autobus, koleżanka/kolega zadzwonił do niej).

In her childhood, she visited many places (w dzieciństwie odwiedziła wiele miejsc).

Inną sytuacją gdy użyjemy Past Simple jest opowiadanie o nawykach, które ktoś kiedyś miał, na przykład: In the past, we talked a lot (w przeszłości dużo rozmawialiśmy). I was one of the best players (byłem jednym z najlepszych zawodników).

Past Simple – budowa czasu

Wiemy już czym jest czas przeszły prosty w angielskim oraz kiedy go użyć. Powiedzmy teraz jak to zrobić!

Gdy budujesz zdanie twierdzące w Past Simple, dodaj do czasownika końcówkę -ed lub -d jeśli czasownik jest regularny. Końcówkę -d dopinamy do czasowników, które kończą się w bezokoliczniku na e, np. dance zmienia się w danced, a live w lived.

Pokażmy jak to działa. Zdanie w czasie teraźniejszym I walk every day zmieni się w czasie Past Simple w I walked every day (chodziłem/am codziennie). Inne zdanie w czasie teraźniejszym zmieni się z They kill pigeons na They killed pigeons (oni zabili gołębie).

Present Simple (czas teraźniejszy)	Past Simple (czas przeszły)
I walk every day.	I walked every day.
They kill pigeons.	They killed pigeons.

Gdy budujesz zdanie przeczące w Past Simple, wstaw przed główny czasownik przeczenie did not albo w wersji skróconej didn’t. Czasownika nie zmieniaj, zostaw go w formie bezokolicznika. Na przykład powiedz: I didn’t see you (nie zobaczyłem cię) albo I didn’t buy it (nie kupiłem tego).

Co to jest główny czasownik? To jest czasownik, który niesie znaczenie. Wyrzuć go ze zdania i przestanie mieć sens. Zobaczmy na przykładowe zdanie: I can go there (mogę tam pójść). Są w nim dwa czasowniki, can i go.

Wyrzućmy can i zostanie zdanie I go there (idę tam). Wciąż ma sens, prawda? Teraz wyrzućmy go i zostanie I can there (ja mogę tam). Wiesz, co ja tam mogę zrobić? Nie? W takim razie go był czasownikiem głównym.

Powtórzmy: przeczenie did not (pełna forma) lub didn’t (skrócona forma) idzie przed główny czasownik, który wstawiamy w formie nieodmienionej (bezokolicznik). Na przykład I didn’t go with her (nie poszedłem/poszłam z nią).

Gdy chcesz zbudować pytanie w Past Simple, użyj operatora did i zacznij od niego zdanie. Na przykład: Did they call? (czy oni zadzwonili?) albo Did they wait? (czy oni poczekali?). Jeśli chcesz zapytać przez przeczenie, zrób to na przykład tak: Didn’t they come? (czy oni nie przyszli?) albo Did they not visit you? (czy oni cię nie odwiedzili?).

Past Simple – wyjątki

Wiele czasowników jest nieregularnych w Past Simple. Oznacza to, że przy tworzeniu zdań twierdzących wstawia się “gotową” formę z listy (tzw. druga forma) zamiast użycia zwykłych zasad. Na przykład zdanie z Present Simple I know you (znam cię) zmieni się na I knew you (znałem cię), gdzie knew jest nieregularną (drugą) formą wziętą z listy z odmianą czasowników nieregularnych.

Co ważne, czasowniki nieregularne wstawiamy z tabelki tylko w zdaniach twierdzących. Zdania przeczące i pytania używają bezokolicznika, czyli po prostu  nie odmienia się w nich czasownika, więc nie trzeba też pamiętać nieregularnej formy czasownika.

Listę z odmianą nieregularnych czasowników znajdziesz tutaj. Niestety trzeba nauczyć się ich na pamięć.

Past Simple – zmiany w zapisie czasownika

Jak już pisaliśmy, jeśli czasownik jest regularny, to dopisujemy mu końcówkę -ed lub -d.  Czasami jednak zmieni się trochę więcej w tym jak zapisujemy końcówkę czasownika. Zobaczmy na zasady pisowni.

Czasownik, który kończy się na -y zostanie zapisany z końcówką –ied w Past Simple. Na przykład cry zmieni się w cried , a study w studied. Dzieje się tak gdy przed –y stała spółgłoska.

Jeśli przed y stoi samogłoska, zapisujemy czasownik według ogólnych zasad. Np. play zmienia się w played.

Przypomnijmy, że samogłoski to dźwięki a, e, i, o, u , a spółgłoski to pozostałe dźwięki, np. p, b, d, k. 

Jeśli jednosylabowy czasownik kończy się na spółgłoskę + samogłoskę + spółgłoskę (np. stop, rob) to podwajamy ostatnią spółgłoskę i potem dodajemy końcówkę -ed. Np. stop zmienia się w stopped, rob w robbed.

Jeśli słowo ma więcej niż jedną sylabę i ostatnia sylaba tego słowa jest akcentowana (mówimy ją mocniej), to podwajamy ostatnią literę w tym słowie i dopiero potem dodajemy końcówkę -ed. Na przykład prefer zmienia się w preferred. . 

Te posty mogą Cię zainteresować: